Uit: De Twentsche Courant Tubantia

‘Hummend’en ‘pom-pommend’ van podium naar podium

Het Nederlands Festival voor Vocale Ensembles werd zaterdag voor de 23e keer gehouden, Almelo tekende voor de derde keer voor de organisatie.

ALMELO- Zaterdagmorgen, rond de klok van tien, Grote Kerk Almelo: een drukte van belang. Groepjes mensen op zoek naar de juiste plek. Op het podium staat een aantal heren inzingklanken te produceren. Achter in de kerk zitten technici van Sursum Corda TV, een nieuw fenomeen in cultureel Almelo.
In kerkelijk centrum De Schouw is het topdrukte. Daar is het organisatorisch hart van het 23e editie van het Nederlands Festival voor Vocale Ensembles. Onder het wakend oog van organisator Leo Dubbers komen de deelnemende groepen hun papieren ophalen. In de hal melden de gastheren en -vrouwen van de koren Come Closer en Sursum Corda zich om de laatste informatie op te halen. Enthousiaste koorliefhebbers kunnen er passepartouts kopen zodat ze niets hoeven te missen. Koster en duizendpoot Jurjen Witvoet voorziet vroegkomers van koffie. Om hinderlijke inloop tijdens het zingen te voorkomen functioneren er deurwachters. Ervaring van de dag leert dat sommigen heel flexibel passanten laten doorlopen tussen de koorwisselingen. Anderen verdedigen de deuren consequent, waarvoor ook weer wat te zeggen valt. Hoewel het best vervelend is om jouw vriendin niet te kunnen horen zingen omdat je net te laat arriveert. Velen uit deze discipline van de korenwereld kennen elkaar want overal klinkt het 'hallo' en 'wat leuk'. Kenmerkend voor de sfeer de dag. Loyaal naar elkaar toe ook als men muzikaal gezien op de podia elkaars concurrent is.

Directeur Wim van der EIst opent precies om 9.45 uur het festival. Na het voorstellen van de juryleden presenteert hij de festival-award die de Almelose kunstenaar Marja van Elsberg speciaal heeft gemaakt. Burgemeester Menno Knip krijgt gelegenheid om aan te geven waarom dat het festival van grote betekenis is voor de gemeente Almelo en op blijvende steun kan rekenen. Waarvan acte!

Vanuit de lobby van het Theaterhotel arriveert het vrouwenkoor Femail uit Almere, onder leiding van dirigent Jetse Bremer, al 'hummend' en 'pom-pommend' -om de stemmen op te warmen -bij de Grote Kerk. Veertien dames, onder wie secretaresses, schooljuffen en onderneemsters, laden zich op om een goede prestatie neer te zetten. Hun inzingen heeft iets weg van 'inswingen'. Ze gaan stemtechnisch even door scherpe bochten, zingen toonladders en de bim-bamcanon om alles lekker los te maken. Zwaaien met de armen en losjes heupwiegen. Alles voor de stem. Dirigent Bremer zit op de stoel en dirigeert losjes met een jazzy drive.
Later in de vrije presentatie in de Bleekkerk blijkt dat het zingen door Femail een theatershow gelijk is: Op het plein voor de kerk, in de zon, zet de dirigent nog wat puntjes op de i: alten niet achteraankomen, sopraan meer werken aan je hoogste noot, houd de beweging erin. Niemand spreekt tegen. Nu even niet, want er moet gepresteerd worden...
Die avond tijdens het juryberaad licht de Belgische vocalgroep D-Base het dak van de kerk. Dan het uur van de waarheid. Femail wordt winnaar in de categorie van de middelgrote ensembles. Loon naar werken!

Zeven prijzen te verdelen bij Festival Vocale Ensembles
Vakjuryprijs: Wishful Singing, Den Haag.
Prijs kleine ensembles (tot 8 deelnemers): The Groove Factory, Boxtel.
Prijs middelgrote ensembles (tot 15 deelnemers): Femail, Almere.
Prijs grote ensembles (tot 25 deelnemers): Kwasi Kloos, Den Haag.
Publieksprijs: Shiva Knows, Kerkrade.
Tribute-award voor de vertolking van een lied van Herman Finkers ging naar Kamerkoor Mi Canto uit Heeswijk-Dinther.
De award voor de beste vertolking van een klassiek nummer ging naar Duzz uit Zutphen.

Voor meer foto's ga naar www.geleraaf.nl

Festival vocale ensembles ware lust voor oog en oor
door Jos Keijzer

ALMELO -De opmaat van dit festival was al een indrukwekkend gegeven op donderdagavond. Het openingsconcert werd gegeven door de christelijke oratoriumvereniging Sursum Corda uit Almelo in samenwerking met de festivalstichting. De Petite Messe Solonelle van Rossini weerklonk inspirerend in de Grote kerk. De Almelose toppianisten Stefan en Martijn Blaak bespeelden de vleugels en Harry van Wijk het unieke, zeer oude kunstharmonium. Door de samenwerking van koor en stichting kon men topsolisten aan zich binden als Miranda van Kralingen. Dit werk was een prima keuze binnen het festivalkader omdat het van oorsprong een vocaal ensemble is. De twee imposante en razendsnelle fugakoren stonden als een huis en gaven een prachtige muzikale tegenstelling met het intieme a capella kyrie door het kleinkoor en andere a capelIa gedeelten in mooi uitgebalanceerde koorontmoetingen met het solistenkwartet. Misschien zo zelfs een deelnemer voor het open podium van het festival. De 28 deelnemende vocale ensembles moesten zich uiteindelijk na een sessie van inzingen en een vrij optreden, onderwerpen aan het kritisch luisterende oor van de vakjury. De jury, bestaand uit kenners van de vocale wereld van zowel klassiek als lichte muziek, werd geleid door dagvoorzitter Angelo Smulders. Het was in zijn eindconclusie ook goed om te horen dat koren waar de juryleden zelf contacten mee hadden, niet door hen persoonlijk gejureerd werden: 'Het is maar dat u het weet'.
Een lastige opgave was het wel, want de kwaliteit van de deelnemende ensembles stijgt hoorbaar en zichtbaar per jaar. Niet voor niets zijn er toekomstige deelnemers die eerst het festival bezoeken om te proeven aan het niveau, dan het open podium willen gebruiken en zich later pas aanmelden. De akoestiek van de Grote Kerk in Almelo was voor sommige kleine ensembles wel wat lastig. Zeker als het stembereik van vooral de hoge stemmen onvoldoende was. Een ensemble met een extra hoge sopraan was eigenlijk een must. Naast muzikaliteit werd ook gelet op presentatie. Voor sommige ensembles bleek het wel wat moeilijk om naast bewegen ook nog de juiste noten te treffen. In feite was de Bleekkerkruimte het meest geschikt voor de ensembles. Vrouwenkoor Femail kon in deze intieme ruimte met het Bollywoodnummer 'Lieveling' meer indruk maken dan in de Grote kerk. In de 'Bleek' lispelde het koor de verleidelijke klanken als zacht smeltende chocolade op de tong. En dat was toch waar het om ging. Meesterdirigent en arrangeur Jetse Bremer ontlokte het 'zijn dames'. Lichtvoetige muziek vol humor met cabaretachtige tekstplaatsingen waren te horen onder andere bij Quintessa met het nummer 'Samenzang' in een uitgekiend arrangement van Frances Dekker. Hierin moest ene José met een te diep decolleté en een afgrijselijk hoge g afgevoerd worden in het 'belang van de samenzang'.
Muzikaal hilarisch en het was voor het publiek gezien de reactie ook herkenbaar. Wat perfect uitgekiende koorbalans betreft liet Kwasi Kloos uit Den Haag zien hoe dat zou moeten klinken. Het nummer 'Onbewoonbaar verklaard' met een boeiende tekst van Han Koorneef en een vloeiend arrangement van Tijs Krammer maakte het publiek muisstil. Datzelfde effect veroorzaakte ook Pits uit Laag-Keppel. Vijf mensen met 'Washing of the water' van romanticus Peter Gabriel in volmaakte klankharmonie. Boeiend luistermateriaal.
De vijf zangeressen van Wishful Singing gaven een masterclass op concertniveau. De vakjuryprijs was voor hen, uiteraard, daar kon geen zingende Mexicaan om heen.